TuduDanibal

In mijn vorige bandje hadden we een beperkt kader waarin we werkten. De klankkleur van de muziek varieerde niet veel. Met Tududuh probeer ik dat anders te doen. Mijn verblijf aan de andere kant van de grens gebruik ik om verscheidene zaken uit te proberen en verschillende klankkleuren te integreren in de nummers. Voornamelijk omdat ik het leuk en spannend vind om op die manier met muziek bezig te zijn, maar ook omdat ik langzaam naar een album toewerk.
Dat album moet erg gevarieerd worden. Ik hou van gevarieerde albums, luister maar naar Soulwax' Much Against Everyones Advice of naar de plaat die op dit moment overuren draait in mijn Itunes: Essers' Braveface. Beide zijn gevarieerde toegankelijke platen, zonder plat te worden én, heel belangrijk, zonder een eigen gezicht te verliezen. Een eigen gezicht, oftewel een eigen geluid, vind ik erg belangrijk. Ik wil geen plaat maken die er al is. Ik wil iets toevoegen, iets oorspronkelijks.
Daarmee kom ik terecht bij het eigenlijk onderwerp van dit stukje: een verslag van mijn optreden in Intersoup afgelopen zondag. Toeval wilde dat Utrechts eigen Danibal in de stad was. Danibal speelt mondharp. En als er iemand oorspronkelijk is, is hij het wel. Ondanks dat ik hem nauwelijks kende, kwam ik op het idee hem uit te nodigen om mee te spelen tijdens mijn optreden. Zondagavond hebben we heel kort gerepeteerd en iets later speelde hij twee songs mee (nadat hij de avond had geopend, maar dat is een ander, lang, verhaal). Het was een leuke en interessante samenwerking. Helaas zijn we vergeten het opname apparaat aan te zetten, dat vraagt om een herkansing in Utrecht...